کشور در حوزه فرهنگی و زیست اجتماعی معلولان عقب مانده است و نیازمند به تقویت سازی دارد

علیرضا ابراهیمیان روز سه شنبه در نشست خبری هفته گرامیداشت افراد دارای معلولیت با انتقاد از اجرای ناقص قوانین و فاصله گسترده میان قوانین حمایتی و واقعیت‌های زندگی معلولان گفت: بسیاری از قوانین تصویب شده صوری هستند و ضمانت اجرایی، بودجه و نظارت کافی ندارند.

وی نمونه بارز این قوانین را قانون سه درصد استخدام معلولان عنوان کرد و افزود: این قانون به ندرت در دستگاه‌ها اجرا می‌شود و حتی در موارد اجرا، پست‌های پیشنهاد شده با توانمندی واقعی افراد متناسب نیست.

ابراهیمیان توضیح داد: افراد دارای معلولیت شدید، توان نشستن طولانی مدت یا فعالیت در محیط‌های اداری را ندارند و قوانین باید با واقعیت توان جسمی افراد تطبیق داده شود.

مدیرعامل انجمن خیریه حمایت از بیماران آسیب نخاعی اصفهان پیشگیری از محدودیت، حمایت مستقیم از اعضا برای توانمندسازی، استقلال و جلب حمایت مردمی برای انتقال مطالبات جامعه معلولان به مسوولان را سه محور فلسفه شکل‌گیری انجمن دانست.

ابراهیمیان افزود: افرادی که به علت حادثه دچار آسیب نخاعی می‌شوند، ناگهان زندگی سالم و مستقل خود را از دست می‌دهند و ما در انجمن حانا با خدمات توانبخشی مسیر بازسازی زندگی آن‌ها را دنبال می‌کنیم.

وی انجمن حانا را یک سازمان غیرانتفاعی معرفی کرد و گفت: این انجمن از سال ۱۳۸۵ با تمرکز بر بیماران آسیب نخاعی فعالیت و بیش از یک هزار و ۲۰۰ عضو فعال دارد که از خدمات انجمن شامل فیزیوتراپی، توان‌بخشی، ورزش درمانی، مناسب‌سازی، کارگروه‌های تخصصی و توانمندسازی استفاده می‌کنند.

وی گفت: همه این خدمات با کمک‌های مردمی، تلاش داوطلبان و خیرین اصفهان انجام می‌شود اما با سخت‌تر شدن شرایط اقتصادی، توان خیرین هم کاهش یافته و آینده انجمن‌هایی نظیر حانا در معرض تهدید است.

ابراهیمیان با انتقاد از کمبود زیرساخت‌ها گفت: زیرساخت حمایتی فعلی تنها برای حدود یک میلیون و دویست هزار نفر طراحی شده در حالی که جامعه هدف واقعی حدود ۱۰ میلیون نفر است.

مدیرعامل انجمن خیریه حانا با اشاره به هزینه بالای وسایل کمک توانبخشی افزود: بیشتر این وسایل مانند ویلچر و تشک مواج با افزایش شدید قیمت مواجه شده در حالی که از نیازهای ضروری بیماران آسیب نخاعی است.

ابراهیمیان همچنین با اشاره به وضعیت بهزیستی گفت: ظرفیت فعلی بهزیستی هم محدود است و نمی‌تواند پاسخگوی نیازهای واقعی جامعه معلولان باشد.

وی گفت: صف‌های طولانی، محدودیت بودجه و مشکلات تخصیص منابع باعث می‌شود بسیاری از افراد حتی خدمات اولیه دریافت را نکنند، خدماتی مانند وسایل کمک توانبخشی، روانشناسی و مددکاری، تنها در حد بضاعت ارائه می‌شود و فاصله بزرگی با نیاز واقعی وجود دارد.

زیست فرهنگی جامعه معلولان را منزوی کرده است

فعال رسانه و عضو انجمن معلولان آسیب نخاعی اصفهان نیز با انتقاد شدید از وضعیت زیست فرهنگی جامعه و بی‌توجهی ساختاری به حقوق افراد دارای معلولیت گفت: معلول نیازمند ترحم نیست بلکه نیازمند عدالت، دیده شدن و برخورد عادلانه و مساوی با بقیه افراد جامعه است.

منصور گلناری افزود: اگر چه از نظر مناسب سازی معابر، اصفهان در کشور پیشرو است، اما در حوزه فرهنگی و زیست اجتماعی عقب هستیم و رسانه‌ها و متولیان فرهنگی باید سند جامع مناسب سازی زیست فرهنگی را تهیه کنند.

وی تصریح کرد: معلول را نباید فردی عقب‌افتاده، منزوی یا مستحق ترحم دید چرا که بسیاری از آن‌ها از نظر دانش و توانایی از ما قوی‌تر هستند اما چون جامعه برخورد مناسبی ندارد، مجبور به خانه‌نشینی می‌شوند.

وی ادامه داد: در سریال‌ها و فیلم‌های ما، هنوز معلولیت اسباب طنز یا ابزار ترحم است، وقتی می‌خواهند یک فرد ناموفق را نشان دهند، یک نابینا یا ویلچرنشین را نمایش می‌دهند و یا در زمینه طنز سراغ فردی با لکنت زبان می‌روند که همه این‌ها مصداق زیست فرهنگی معیوب است.

استان اصفهان، طبق آخرین آمار ایرنا از اداره کل بهزیستی، استان اصفهان بالغ بر ۱۳۲ هزار معلول، شامل انواع جسمی _ حرکتی، ذهنی، اعصاب و روان، شنوایی و بینایی دارد و زیر پوشش خدمات مستمر و غیر مستمر بهزیستی استان هستند که بر این اساس اصفهان از نظر آمار و تنوع معلولان در کشور از رتبه پنجم برخوردار است. / ایرنا